In dit 2e artikel van Sarina Aarnoutse lees je meer over de omschakeling van individuele huisvesting naar groepshuisvesting.
Paddocks
Het vormen van de groepen met de bestaande pensionpaarden hebben we, omwille van de ruimte, dan ook in de zomermaanden gedaan. Op de wei is er voldoende ruimte om weg te kunnen van elkaar en is er altijd afleiding in de vorm van eten. Nadat dit gelukt was, moest er natuurlijk geschikte ruimte komen voor in de winter. De bestaande individuele paddocks hebben we deels samen gevoegd en we hebben stukken wei aangrenzend aan de paddocks ingeleverd om extra paddock van de maken voor beide groepen. We hebben hierbij zoveel mogelijk gebruik gemaakt van de bestaande omheining. Naast meer zand, hebben we de eerste echte investering gedaan voor twee nieuwe grote hooiruiven met slowfeeder netten voor in de groepspaddocks. Zo kunnen de paarden de hele dag naar buiten en kunnen ze eten. De bestaande drinkbakken uit de weides kunnen verder gebruikt worden. De eerste winter komen de paarden in de nacht èn met veel slecht weer nog apart op stal, omdat ze nergens nog een schuilmogelijkheid hebben. Dit was al een hele verandering ten opzichte van de jaren ervoor. Wel moesten we meteen creatief gaan nadenken over de hooiruiven, er was veel onrust, sommige paarden bleven rondjes lopen er omheen en eisten alles op, waardoor anderen niet aan hun trekken kwamen. Door heel simpel vanuit iedere hoek schuin naar buiten een strotouwtje van 3m met prikpaaltje op het einde te zetten, kwam er veel rust. Hierdoor stopte het continue rondlopen om te ruif en kon iedereen aan de ruif staan om rustig te eten.
Schuilstallen
Ondertussen werd er nagedacht over de groepsstallen die gecreëerd moesten worden. Waar? Zoveel mogelijk bestaande gebouwen en materialen gebruiken? Logistiek naar de paddocks toe en verdere uitbreiding naar de toekomst. Het inpassen van de individuele uitloopstallen voor paarden die in training komen enz.
Materialen/investeringen
Aan de hand van de bestaande gebouwen, het bouwblok en bestemmingsplan hebben we besloten waar we nieuwe schuilmogelijkheden gingen bijbouwen. Eerst moest daarvoor gezocht worden naar materiaal. Dit hebben we zoveel mogelijk tweedehands aangekocht en we hergebruiken ook materiaal van de bestaande stallen, zoals boxwanden en drinkbakken. Ook hebben we bv. bewust gekozen voor beton, staal en blik en zo weinig mogelijk voor hout, omdat het zo min mogelijk onderhevig moet zijn aan onderhoud en het liefst zo lang mogelijk meegaat en niet zomaar kapot kan gaan door toedoen van heftige weersomstandigheden of slopen door de paarden. Dit alles in het kader van duurzaamheid en kostenbesparing.
Tijd
Dit proces kost veel tijd; alle materialen bij elkaar zoeken, advertenties doorspitten, bedrijven bellen, oproepjes plaatsen op Facebook en Instagram, de materialen zelf gaan ophalen enz. Gelukkig heb ik mijn man die achter me staat en hebben we een akkerbouwbedrijf, waardoor we zelf over verschillende middelen beschikken (trekkers + platte wagen) om alles op te halen wat we in de buurt vinden. Maar ook om zelf te kunnen bouwen aan de schuilstal (heftruck, verrijker, boormachines, lasapparaat enz) Ook zijn ‘de mannen’ erg handig en vindingrijk en kunnen ze zelf van gebruikte materialen alles maken. Maar hiervoor is wel geduld nodig, want de werkzaamheden op het akkerbouwbedrijf gaan voor en daarnaast wordt er dan geklust aan de stallen. Ook hier besparen we kosten mee om alles enigszins financieel haalbaar te maken. Ik denk dat veel paardeneigenaren die hun paard ergens in pension hebben staan, geen enkel idee hebben wat veranderingen aan de huisvesting voor hun paard daadwerkelijk allemaal kost. Het is niet zomaar een beetje inrichten van een konijnenhok. Als je alles degelijk en veilig wil construeren, dan kost dat tijd èn geld.
Weer
Naast de factor ‘tijd’, liepen we ook tegen de factor ‘weer’ aan. Als je wil uitgraven om zand te leggen en te egaliseren om betonplaten te leggen, dan heb je een bepaalde tijd droog weer nodig. Laat dat nu, zeker het afgelopen jaar, niet heel makkelijk planbaar gegeven zijn geweest. Of als je stalen spanten van 3-4 m wil gaan neerzetten of dakplaten wil gaan leggen, dan mag het niet te hard waaien. Om nog maar een aantal voorbeelden te noemen.
Bedrijf draait door
Tijdens al deze verbouwingen blijft het bedrijf, dus met de pensionpaarden, trainingspaarden en lessen, gewoon door draaien. Dit vergt ook een stuk inzicht en planning en een stuk flexibiliteit van de bestaande pension- en lesklanten, omdat soms toch last minute werkzaamheden ingepland werden (bv door het weer). Ook is het belangrijk steeds goed na te denken over waar je de bestaande groepen paarden kan huisvesten. Er moet dus steeds een degelijke omheining zijn rond de paddocks, de paarden moeten veilig staan als er gebouwd wordt en er met materiaal gesjouwd wordt, in de lucht getild wordt en er grote machines aan te pas komen. Daarnaast moet iedereen een beetje geluidsoverlast kunnen incasseren. Dit is best een puzzel geweest af en toe.
Weides
Naast het neerzetten van de schuilstallen en creëren van meer verharding, zodat de paarden met droge voeten kunnen staan in de winter, moeten de weides ook veranderen. De indeling was gebaseerd op duo’s paarden, maar moet nu aangepast worden voor groepen. Ook is het nadenken over de manier van begrazen, want dit wordt ook steeds belangrijker met het groter groeiende aantal paarden die bij ons op stal komen en meer specifieke zorg nodig hebben voor hun gezondheid (hierover vertel ik later meer en komt ook aan bod in mijn andere artikel over mijn holistische kijk op het houden en trainen van paarden). Daarnaast is na 10 jaar gebruik, de weide ook toe aan extra onderhoud, want het gras groeit minder goed en de variatie aan grassoorten verminderd. Hierdoor ben ik mezelf meer gaan verdiepen in dit thema, verschillende online cursussen gevolgd, maar toch ook tot de conclusie gekomen dat het eigenlijk heel handig zou zijn als het iemand echt mee zou denken voor mijn bedrijf en niet alleen over het verbeteren van de weides, maar ook over de verdere indeling van de paddocks, looproutes, voerplaatsen, ondergrond, afwatering enz. Hiervoor heb ik een expert ingeschakeld en loopt dit traject op dit moment nog. Voor de wei zijn we begonnen met een grondmonster en aan de hand daarvan een advies van voeding voor de bodem. Daarnaast gaan we dus aan de slag met een samen zoeken naar een andere indeling van de weides en paddocks. Vervolgens stellen we een beplantingsplan op om meer schaduw plekken te creëren en een verrijking aan voedsel voor de paarden. Natuurlijk is dit een meerjarenplan, maar ik vind het dus wel heel belangrijk om te investeren in extra kennis en hulp. Zeker als dit niet je vakgebied is, maar ook om een frisse blik op je locatie te laten werpen, ik merk dat ik zelf te veel in een tunnelvisie blijft denken en te weinig ‘out of the box’.
Lees meer in het volgende artikel…!
Dit artikel werd geschreven door Sarina Aarnoutse. Sarina heeft altijd eigen paarden en pony’s gehad en is, na een uitgebreide en veelzijdige carriere, haar eigen bedrijf Horse Improvement gestart. Toen ze vastliep met haar jonge paard vanwege een blessure is ze haar zoektocht gestart en heeft ze het roer volledig omgegooid. Sinds 2 jaar is ze druk bezig om de huisvesting voor haar vaste pensionpaarden en eigen paarden volledig om te bouwen naar groepshuisvesting. In een aantal artikelen vertelt ze over die reis aan ons.
Lees de volgende keer verder!
