Het is een hot item de laatste jaren; omschakelen van individuele naar groepshuisvesting voor je paard. Veel paardenmensen zijn zich steeds meer bewust van de natuurlijke behoeftes van een paard, social media speelt hierin een belangrijke rol.
Persoonlijk vind ik dat een goede tendens en zorgt ervoor dat steeds meer paarden een beter welzijn krijgen bij de mensen thuis, maar ook op pensionstallen. Zo zijn wij ook de afgelopen twee jaar al bezig met deze omschakeling. Twee jaar?! Ja, twee jaar al en we zijn nog lang niet klaar!
Individuele situatie
Wat is de ‘oude’ situatie? Paarden staan in de zomer overdag in de wei in duo’s en komen ’s nachts op stal in een strobox van 3,5x3m met hooi. Ze krijgen 2x per dag brok, volledig afgestemd op ieders behoefte. In de wintermaanden staan ze ook op stal met 2x per dag brok en 2x per dag een ruime hoeveelheid voordroog (+/- 10-12 kg per paard/dag) en gaan alle dagen 4 uur per dag op een ruime zandpaddock. Ze hebben het zeker niet slecht, zijn allemaal tevreden en gezond.
Maar… Na een jaar of 8 en verandering van mening en mee willen bewegen naar toch meer verbeteringen voor het welzijn van de paarden, ben ik toch gaan nadenken over ombouwen voor groepshuisvesting (ondanks dat alles 8 jaar geleden nieuw neergezet was!)
Stappenplan
Eerst komen de ideeën en het overleg met de vaste pensionklanten; zien zij het ook zitten om hun paard in een groep te laten leven? Velen vonden dit spannend en we hebben afgesproken dat we rustig zouden bekijken hoe het zou gaan om verschillende duo’s samen te voegen. Van daaruit hebben we steeds verder plannen gemaakt. Hoe willen we het in eerste instantie vorm geven? Wat is belangrijk? Wat is haalbaar qua ruimte, maar ook zeker financieel? En steeds per stap bedachten we de volgende stap.
Het begon met het samenvoegen van de duo’s; welke paarden kun je bij elkaar zetten? Dit hebben we samen met alle klanten bekeken en vooral op ons gevoel gedaan. Welke paarden zoeken langs de draad altijd onderling al contact en met welke klikt het van achter het draadje juist al helemaal niet? Al heel snel kwamen we uit op 2 groepen van 6 paarden. Één groep van 12 was en is eigenlijk onmogelijk, omdat sommige paarden elkaar echt totaal niet mogen. Dit is meteen ook het aller moeilijkste aan de hele groepshuisvesting; ik vind dat wij niet zomaar voor alle paarden kunnen bepalen dat ze maar samen moeten leven in een groep die wij voor ze samenstellen. In de natuur gebeurd dat ook niet, paarden kiezen zelf hun kudde. Maar als wij ze ‘opsluiten’ in een door ons gekozen groep en er is geen klik, dan komt er onrust en mot onderling tussen de paarden en ben ik ervan overtuigd dat het zeker NIET bijdraagt aan een beter welzijn. Om deze reden, en nu maak ik even een sprongetje in de tijd vooruit, bepalen de paarden van de huidige groepen en een nieuw in te scharen pensionpaard, dus ook zelf of het een match is of niet. Natuurlijk nemen we de tijd voor het inscharingsproces (hierover later meer), maar als het na verschillende pogingen niet lukt en de harmonie is verstoort binnen de groep, dan kan het nieuwe paard dus ook niet blijven. Doordat we op dit moment dus 2 verschillende groepen hebben is er 2x kans om het te proberen (mits de groepen wel even aantallen blijven houden, dat vind ik erg belangrijk, ook hier vertel ik meer over bij het inscharen).
Inscharen
Hoe gaat dit dan in zijn werk? Vooraf probeer ik in gesprek met de eigenaar van het nieuwe paard, al in te schatten of deze überhaupt geschikt is om in een groep te komen leven en of een van onze groepen ook daadwerkelijk geschikt lijkt. Dit is niet heel erg makkelijk kan ik je vertellen. Als we besluiten het te gaan proberen, dan laten we het paard eerst acclimatiseren in zijn nieuwe omgeving, daarna kijken we met welke groep, of misschien zelfs al met welke paarden het nieuwe paard en de al bestaande pensionpaarden, contact zoekt. Er is de mogelijkheid om het nieuwe paard in de paddock of wei aangrenzend aan de ene of andere groep te kunnen zetten. Aan de hand daarvan halen we het betreffende paard waar het meeste een klik mee lijkt te zijn van achter de draad, uit de groep en zetten deze samen met het nieuwe paard. Als dit goed gaat, dan geven we ze even wat tijd om elkaar beter te leren kennen. Vervolgens proberen we het beste vriendje/vriendinnetje van het paard uit de groep wat we bij het nieuwe paard gezet hebben, er ook bij te voegen. Daarna het koppel uit de groep wat de beste match heeft met het koppel wat al is toegevoegd en zo verder totdat de groep volledig samen staat. Hoe lang dit hele proces duurt is per paard verschillend. De een heeft een week nodig om te acclimatiseren en de ander 3 weken. Het toevoegen van meerdere paarden kan bij de een ook vlugger dan bij de ander. En soms gaat het proces goed, totdat je halverwege bent en er een vast pensionpaard uit een koppel, opeens niet klikt met het nieuwe paard, dan moet je een andere strategie bedenken. Of soms is het juist heel belangrijk dat eerst de leider van de groep akkoord is met het nieuwe paard en dat je dan zonder problemen de hele groep kan toevoegen. En soms lukt het ook niet (dit kan soms met training ook opgelost worden; hierover meer in mijn andere artikel over de holistische kijk op het houden en trainen van paarden) Al deze varianten hebben we allemaal al eens meegemaakt. Als we samen met de eigenaar van het nieuwe paard uiteindelijk moeten besluiten dat het niet gaat lukken, dan kunnen ze helaas niet blijven, want ik heb er dus voor gekozen geen vaste pensionstalling meer aan te bieden in losse boxen. Is dit handig voor de nieuwe klant; nee, daar ben ik me zeker van bewust. Het is niet zo makkelijk om dan maar weer ergens anders een plekje te zoeken voor je paard (natuurlijk krijgen ze wel tijdelijk een aparte stal met uitloop om rustig een nieuwe plek te zoeken en hoeven ze niet meteen weg). Maar voor het welzijn van de paarden die hier al wonen vind ik het dus wel belangrijk dat wij naar ze luisteren en dus niet beslissen dat een bepaald paard perse welkom moet zijn in hun kudde. Zoals eerder hierboven genoemd, vind ik een even aantal paarden in een kudde ook belangrijk. Paarden leven binnen de kudde altijd in koppels, we zien dat hier ook heel erg goed, ze staan samen te grazen, gaan samen drinken en staan samen ‘kop aan kont’ te slapen. Als je een oneven aantal hebt is er vaak eentje alleen, wat de ‘zonde bok’ van de groep wordt, of deze zorgt juist voor onrust, omdat hij zich steeds wil mengen in de koppels en dan krijg je geen harmonie in een groep. Natuurlijk komt het wel eens voor dat er tijdelijk een oneven aantal paarden in de groep staan, bv als er net een paard verhuisd is of net een nieuw paard bij is gekomen en er nog een leeg plekje opgevuld moet worden. Maar we proberen er altijd naar te streven dat deze periodes niet te lang duren. Ook communiceren we heel duidelijk naar de eigenaren dat het heel veel storing geeft in de balans van de kudde als er veel wisseling van paarden is. Dus mensen die vooraf niet van plan zijn om langdurig in pension te blijven nemen we dan ook niet aan voor de vaste pensionstalling in de groepshuisvesting.
Lees meer in het volgende artikel…!
Dit artikel werd geschreven door Sarina Aarnoutse. Sarina heeft altijd eigen paarden en pony’s gehad en is, na een uitgebreide en veelzijdige carriere, haar eigen bedrijf Horse Improvement gestart. Toen ze vastliep met haar jonge paard vanwege een blessure is ze haar zoektocht gestart en heeft ze het roer volledig omgegooid. Sinds 2 jaar is ze druk bezig om de huisvesting voor haar vaste pensionpaarden en eigen paarden volledig om te bouwen naar groepshuisvesting. In een aantal artikelen vertelt ze over die reis aan ons.
Lees de volgende keer verder!
